دکل های بی‌تی‌اس‌ را بغل کنید!

برای پاسخ به پرسش‌ها و ابهام‌های بالا، دو رویکرد وجود دارد: رویکرد اول مراجعه به باورهای عمومی و اطلاعاتی که در رسانه‌ها بیان می‌شود یا صدا و سیما از زبان چند کارشناس و پزشک و نتایج یک تحقیق دانشگاهی در جامعه منتشر می‌کند.
 

رویکرد دوم، یافتن پاسخی فنی و علمی متکی بر دانش و آگاهی است. آگاهی از ماهیت امواج رادیویی، نحوه کارکردشان، اصول انتشار پرتوهای الکترومغناطیس در محیط‌های مختلف، چگونگی سنجش و ارزیابی چگالی توان این امواج و تاثیرگذاری آن‌ها بر موجودات زنده!
متاسفانه در جامعه به شدت دانش‌زده این روزهای ایران، غالب مردم به طور غریزی موافق و طرفدار و متمایل به رویکرد اول هستند و هیچ انگیزه و تلاش و نیازی به رویکرد دوم نمی‌بینند. رویکردی که براساس آن می‌توان دریافت چرا کشوری مانند ترکیه با جمعیتی حدودا نزدیک به ایران، ۴۰ هزار آنتن BTS بر روی دکل های مهاری و خود ایستا  بیشتر نصب کرده است یا در کشورهای پر‌جمعیتی مانند هند و چین، سرانه آنتن BTS بر روی دکل های مخابراتی  بسیار بیشتر از ایران است. اگر بدانیم نصب آنتن‌های BTS بیشتر در یک محله یا منطقه روی دکل های مخابراتی چقدر می‌تواند اثرات مضر احتمالی امواج رادیویی را کاهش دهد و اگر درک کنیم فاصله هیچ‌گاه متضمن امنیت ما در برابر این پرتوها نیست، شاید نگرش خود نسبت به این تجهیزات را تغییر دهیم. جالب است از آنتن‌ها و دکل‌های موبایل و مخابراتی گریزان هستیم در حالی‌که یک دستگاه سشوار و مو‌خشک‌کن برقی می‌تواند میدان مغناطیسی چند ده برابر موبایل‌ها اطراف سرمان ایجاد کند. چگالی توان امواج تولید شده توسط اجاق‌های مایکروویو با آنتن‌های BTS قابل مقایسه نیست و اگر مردم درک درستی از نحوه کارکردشان داشتند، آن‌ها را از پنجره خانه‌شان به بیرون پرتاب می‌کردند. یک کنترل تلویزیون و حتی روترهای بی‌سیم در شرایطی می‌توانند خطرناک‌تر از امواج رادیویی موبایل‌ها باشند. 
در اینجا مجالی برای بحث‌های فنی و علمی پیرامون آنتن‌های BTS نیست. بحث‌هایی دقیق و آکادمیک که می‌تواند هریک از باورهای عمومی جامعه درباره این آنتن‌ها را رد و نقض کند. چه خوب می‌شود همه ما، به‌خصوص جوان‌ترها، دانش‌آموزان و دانش‌جویان سراغ این مباحث بروند و چندین کتاب علمی و فنی درباره آنتن‌های BTS ، دکل های مهاری ،‌دکل های منوپل ، تجهیزات نصب شده بر روی دکل های خودایستا و چگونگی ساخت و تولید دکل مخابراتی و نحوه کارشان بخوانند تا نسل‌های بعدی جامعه باورهایی آگاهانه داشته باشند نه اینکه شنیده‌ها را به سرعت باور کنند. در دنیا، نه تنها درباره مضرات آنتن‌های BTS صحبت نمی‌شود، بلکه اکنون برای درمان برخی از بیماری‌ها مانند سرطان و از بین بردن تومورهای مغزی از امواج رادیویی استفاده می‌شود. این امواج رادیویی تاثیرات درمانی و پزشکی بسیار موثری دارند. دکتر گری آرنداش (Gary Arendash) و همکارانش از سال ۲۰۱۰ در مرکز تحقیقاتی آلزایمر فلوریدا بر روی درمان آلزایمر با پرتوهای الکترومغناطیسی کار می‌کنند و به نتایج مثبت و مفیدی رسیده‌اند. این تیم تحقیقاتی بر این باور است که تشعشعات الکترومغناطیس می‌تواند عاملی برای تقویت حافظه باشد. گرمای حاصل از تشعشعات الکترومغناطیس می‌تواند باعث افزایش دمای سلول‌های مغزی شود و پلاک‌های مغز را که عامل بروز آلزایمر هستند، از بین ببرد. بر این ‌اساس، دستگاهی به نام MemorEM 1000 ساخته شده است و اکنون بیماران آلزایمری از آن برای پرتودرمانی الکترومغناطیسی استفاده می‌کنند. این دستگاه با تابش شدید تشعشعات الکترومغناطیس رادیویی به مغز انسان، سبب افزایش تحرک و فعالیت نورون‌های مغزی می‌شود.
افزون بر این، وضعیت امواج الکترومغناطیس در سطح شهرها دائماً اندازه‌گیری و پالایش می‌شود. در شهر تهران بیش از ۷۰ دستگاه اندازه‌گیری ۲۴ ساعته نصب شده است و نتایج آن به صورت آنلاین در سامانه‌ای به مردم نشان داده می‌شود. استانداردهای جهانی می‌گویند شدت میدان‌های مغناطیسی در محیط‌های شهری باید زیر ۲۸ ولت بر متر باشد. در سامانه آنلاین مشاهده میزان تشعشعات الکترومغناطیس شهر تهران، بدترین مناطق شدت میدان مغناطیسی ۱۰ ولت بر متر دارند در حالی‌که غالب مناطق حداکثر ۱ تا ۳ ولت بر متر هستند که نشان می‌دهد چه درجه‌ای از ایمنی برای شهروندان فراهم شده است.
اگر پدیده‌هایی مانند آنتن‌های BTS را علمی و فنی دنبال کنیم، نه تنها این شاخک‌ها ترسناک به نظر نمی‌آیند و از آن ها متنفر نمی‌شویم، بلکه از  آن‌ها با آغوش باز استقبال کرده و دوست خواهیم داشت چون زندگی بهتری برایمان رقم می‌زنند. بهتر است بیشتر بخوانیم و بدانیم و البته با پدر و مادرمان یا خواهر و برادرمان درباره‌شان حرف بزنیم. اجازه ندهیم هر حرف اشتباهی در شبکه‌های مجازی و کانال‌ها دست به دست شود و ترس دیگری بر انبوه ترس‌های جامعه بیافزاید!